Dün akşam Can'ı annemlere bıraktık. İlk kez gece de orada kaldı. Artık hoşuna gidiyor. Büyüdüğünü düşünüyor sanırım. Giderken yanımıza yeni aldığımız ingilizce setini de almıştık teyzemize göstermek için. Denerken bir dahi yaratma gayreti içindeki ben sürekli Can'a "Oğlum yavaş, o düğmeye basma, bekle" gibi komutlar veriyordum. Bizimki döndü ve
"Anne! Çok konuştuğun için anlayamıyorum, biraz sussan öğreneceğim" deyiverdi. Teyzesi yerlere yattı gülmekten. Korkarım ukala. Ben susuyorum. Şimdilik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder