Cumartesi, Mart 24, 2007

GÜLE GÜLE BABUNUN DEDESİ


Epeydir yazmamışım- Yazamadım... Bu süre zarfında bir mutlu bir de hazin iki olay yaşadık.

Babamız 50 yaşına bastı.Bir süredir ona hazırlanıyorduk. Ben -annecan- baba için sürpriz bir fotoğraf sergisi planladım ve ne mutlu bana ki gerçekleştirebildim. Babamız alaylı bir fotoğraf sanatçısı (sanatçı olduğunu bilmiyordu). Son 30 yılda çektiği fotoğrafları toparladım, içlerinden 50 tanesini seçtim, bir galeri ile anlaştım. Ailenin de yardımı ile bir kokteyl düzenledik ve herkesi çağırdık. Çok iyi bir katılım oldu. Megerse bilmeden babamızın bir hayalini gerçekleştirmişiz. Ben yaptım ben beğendim valla. Uğraştığıma değdi.

Öte yandan Babu'nun dedesi bir süredir hasta idi. (Can babaanneye babu, dedelere "babu'nun dedesi " ve "anneannenin dedesi" olarak hitap ediyor) . Sergi dolayısı ile geçtiğimiz cumartesi İstanbuldan babamızın halası amcası kuzenleri geldiler. O hafta sonu kayınpederim tüm ailesi ile birlikte olma imkanı buldu. Meğer bu bir vedalaşma imiş. Pazartesi günü kaybettik. O günden beri Can evde ya da annemde kalıyor. Sıradışı bir şeyler olduğunu farketti. Uzman desteği istedim "Ölüm kavramı 9 yaşına kadar gelişmez -kalabalıktan uzak tutun- sorularına basit cevaplar verin" dediler. Ben de öyle yaptım. Bu güne kadar. Kreşden eve geldiğinde Fadiğe "Okulda babunun dedesinin öldüğünü söylediler" demiş. Öğlen babamız "Annem Can'ı özledi götürelim" dedi. "Günün erken saatlerinde kalabalık olmuyor ev sakinse kısa bir süreliğine olabilir" dedim. Aman allahım!!! Ev ağzına kadar dolu. Can şok geçirdi. Ben olsam ben de geçirirdim. "Biri bana bu evde neler olduğunu söyler mi acaba?" dedi kelimesi kelimesine dublaj türkçesi ile. "Kimin doğumgünü?". Dersini çalışmış anne hemen atladım: "Dede uzaklara gitti Can, insanlar dedeye güle güle demeye geldiler". Dedem öldü mü? diye sordu ve cevabımı beklemeden "Ben parka gidiyorum" diye bahçeye fırladı". Günlerce diren sonra çocuğu şoke et, iş olacağına varıyor.

Rahmetli kayınpederim 2 sene istemişti tanrıdan, Canın okula başladığını görmek istiyordu. Olmadı, kısmet değilmiş. Güle güle Babunun dedesi öz kızların (gelinler öz kızlarım benim soyadımı aldılar, kızım kocasının soyadını derdi) seni unutmayacak. Allah rahmet eylesin.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

başınız sağolsun....

prenses sureyya dedi ki...

Ben de gazeteden öğrendim dedenizin öldüğünü, çok üzüldüm Allah sabır versin. Ne çok seveni varmış gazetede boy boy başsağlığı ilanları çıktı. Can için çok üzücü olmuştur ama keşke sizinle konuşabilse belki daha kolay atlatır. başınız sağolsun

Banu dedi ki...

Başınız sağolsun. Can'la biraz daha vakit geçirebilseydi keşke.

ANNECAN dedi ki...

Tesekkür ederim güzel dilekleriniz için. Hayat devam ediyor ama, dedemizi çok özleyeceğiz.