Yine hastanelik olduk. Bu sefer de romatizmal ateş ön tanısı ile...Herhalde ömrümden 1 yıl rahat gitmiştir. Çok şükür önemli bir şey çıkmadı. İki gün yine hastanede kaldık. Can yine 3 tane iğne oldu. Bayramın ilk gününden beri ateşi vardı. doktorları olmadığı için kimseye danışamadan antibiotik başlamıştım korkumdan. Bütün bayram halsizdi ve 37 derece ateşi oluyordu. Pek de önemsemedim açıkçası. Artık kanıksadık herhalde. Malesef olay benim düşündüğümden ağırmış. Çarşamba akşamı döküntüleri oldu. Perşembe günü de ben çıkarken uyanmamıştı, yürüyememiş. Doktorda kusmuş. Artrit de olunca şüphelendiler tabii.
Hastaneden çıkınca da yemek savaşları başladı tekrar. Zaten ne yedireceğimi şaşırıyorum. Büyüklerin de buradan dedikodusunu yapıyorum: El altından allerjisi olan çocuğa çikolata verip sonra da "Verin bu çocuğa biz bakalım, siz bakamıyorsunuz" diyorlar.
Hastaneden çıkınca da yemek savaşları başladı tekrar. Zaten ne yedireceğimi şaşırıyorum. Büyüklerin de buradan dedikodusunu yapıyorum: El altından allerjisi olan çocuğa çikolata verip sonra da "Verin bu çocuğa biz bakalım, siz bakamıyorsunuz" diyorlar.
3 yorum:
cok cok cok gecmis olsun
bir buyuseler de rahatlasak biraz degil mi..
ve buyuklere gelince, hic takilma.onlar buyukluklerini yapacaklar,hepsi ayni,biz beceremiyoruz bu isi..
:)
tesekkür ederiz, gülece,
tanıştığımıza memnun olduk.
Merhaba,
Büyüklere saygım sonsuz ancak eleştiri biryerlere dayanmalı diye düşünüyorum. Çok a üzerinde durup üzülmemek lazım, belki de biz de o yaşlarda kendimizi aynı şeyleri yapar bulacağız:)
Can umarım daha iyidir.
Sevgiler.
Yorum Gönder